Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
nöqsanlı — sif. 1. Nöqsanı olan, qüsurlu, eyibli, kəsirli, səhvli. Nöqsanlı kitab. Nöqsanlı yazı. – Şagirdlərin yazı nitqləri çox nöqsanlıdır. M. İ.. 2. Qeyri kamil, eyibli, zədəli, çatışmayan cəhəti olan. Nöqsanlı mal … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübəttər — ə. nöqsanlı, yarımçıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
brak — <alm.> 1. Nöqsanlı, zədəli mal, zay və s. İstehsalatda braka yol verilməməli. Brak etmək – nöqsanlı olduğu üçün yaramaz hesab etmək. Fabrikdə məhsullar yoxlanılır, yaramayanları brak edilir. 2. Nöqsanlı, zədəli. Brak şüşə. Brak mal … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naqis — sif. <ər.> 1. Tam və mükəmməl olmayan, yarımçıq, natamam, əskik. Naqis kitab. Naqis məktub. – Çağırdı yarımı əğyar, qaldı ülfəti naqis. S. Ə. Ş.. 2. Eyib və qüsuru olan; nöqsanlı, eyibli, qüsurlu. Cahangir ağa zəif iradəli, naqis ağıllı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şikəst — sif. <fars.> 1. Bədənin hər hansı bir üzvündən məhrum olmuş və ya hər hansı bir səbəbə görə onu itirmiş; əlil. Uşaq anadangəlmə şikəst z. doğulmuşdur. Şikəst oğlan. Şikəst qoca. – Əlbəttə, əzadan ki bir zad əskik olsa, şikəst hökmündədir. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xələl — is. <ər.> Pozuculuq, əskiklik, zəiflik, nöqsan, ziyan. Qəflət xələlindən ayrılardın; Əlbəttə kim olduğun bilərdin. F.. Vaizi şəhr öz iqrarına etsəydi əməl; Düşməz idi bu qədər din ilə dünyayə xələl. S. Ə. Ş.. Xələl dəymək (yetişmək) – ziyan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mə’yub — ə. eyibli, eybi olan, nöqsanlı, şikəst … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
naqis — ə. 1) tam olmayan; əskik; 2) qüsurlu, eyibli, nöqsanlı; 3) riyaziyyatda: çıxma işarəsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
natəmaməyar — f. və ə. 1) qarışığı olan, saf olmayan, xalis olmayan (qızıl və s. haqqında); 2) nöqsanlı, yarımçıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qasir — ə. 1) qısa, gödək; 2) nöqsanlı, naqis; 3) həddi büluğa çatmamış; 4) gücsüz, zəif, aciz; 5) təsirsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəxnədar — f. 1)cırılmış, yırtıq; 2) m. nöqsanı olan, nöqsanlı; 3) m. zərər çəkən, ziyana düşən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
